Kişinin duygu durumundaki değişikliğe verdiği tepki olarak başladığı düşünülen tırnak yeme alışkanlığının temel nedeni kesin olarak bilinmese de yapılan çalışmalar aşağıda sıralanan nedenler üzerinde yoğunlaşmıştır:

• Bebeklik Dönemi: Bebekliğin 5. ayından sonra başlayan tırnak yeme alışkanlığı çoğunlukla parmak emme ile başlayabilir.

• Öğrenilmiş Davranış: Anne ve babası tırnak yiyen çocuklar, ebeveynin bu davranışını taklit ederek tırnaklarını yiyebilir.

• Genetik Faktör: Duygu durumundaki ani değişimler, kaygı bozuklukları ve anksiyeteye bağlı olarak görülen tırnak yeme hastalığı, bu gibi rahatsızlıkların genetik geçişi ile bağlantılı olabilir.

• Psikolojik Nedenler: Kişinin yaşadığı, gerilim, kaygı, üzüntü, korku, öfke ve sıkıntı gibi duygular, tırnak yeme hastalığına neden olabilir. Kişinin sosyal ve fiziksel çevresindeki ani değişim, kişinin kendini güvensiz hissetmesine yol açabilir. Kişi bu durumla tırnak yiyerek baş edebiliyor olabilir. Ailenin otoriter ve baskıcı olması, çocuğun cezalandırılmaktan duyduğu kaygı, aile içinde değersiz hissetme, ilgi ve sevgiden yoksun geçen çocukluk dönemi, iletişim problemleri de tırnak yeme alışkanlığına yol açabilir. 

Tırnak yeme davranışının uzun süre devam etmesi durumunda; 

• Çocuğun nelerden dolayı gergin ve hoşnutsuz hissettiği konular araştırılmalı. 

• Bu alışkanlıktan vazgeçirmek için azarlamak, korkutmak, ceza gibi zorlayıcı yöntemler yerine daha açık iletişim kurulmalı. Bu tarz davranışlar oldukça yaralayıcı olabilir. Hatta hastalığın evrilip daha ağır duygusal problemler olarak karşımıza çıkmasına neden olabilir. 

• Çocuğun korku ve kaygı duyduğu durumlar tespit edilerek, çocuğun kendini güvende hissetmesi yönünde destek sağlanmalı  

• Çocuk asla davranışı bırakması için zorlanmamalı ve çok sık uyarılarla, çocuğun dikkati bu davranışa çekilerek pekiştirilmemeli, aksine dikkatini farklı yönlere çekerek davranışı söndürmeye yardımcı bir yaklaşım sergilenmelidir.