Bir çocuğu evlat edinme süreci anne baba için oldukça güç aşamaları içermektedir. Evlat edinme kararı öncesinde anne babanın farklı nedenlerden kaynaklı çocuk sahibi olamamaları ve bu süreçte yaşadıkları, tedavi süreçleri, çiftlerde karşılıklı başarısızlık algıları, hayal kırıklıkları… vb. gibi.
***
Pek çok zor aşamaları içeren bir süreçten sonra evlat edinme kararını alan çift için, hem yasal hem de psikolojik aşamaları içeren yeni bir süreç başlar… Evlat edinme kararı alan çiftlerin, beklentilerini ve isteklerini çok iyi sorgulamaları gerekmektedir. Çünkü eşlerden birinde en ufak bir belirsizlik ya da şüphe bile gelecekte ciddi sıkıntılara sebep olabilmektedir.
***
Evlat edinme kararı alırken çiftleri endişelendiren bazı durumlar; çocuğun evlat edinildiği gerçeğine çevrenin bakış açısı ve tutumun nasıl olacağı ve bunu nasıl kontrol altına alacakları, çocuğa bu gerçeğin nasıl ve ne zaman açıklayacakları, çocuğun bu gerçeği öğrenmesi durumunda kendilerini terk edeceği korkusu. vs gibi gelecekte karşılarına çıkabileceğini düşündükleri güçlüklerdir…
***
Bazı çiftler bu gibi endişelerini kontrol altına alabilmek için, evlat edindikleri çocuğa, bu gerçeği hiçbir zaman söylememek gibi hatalı seçenekler üretebilirler. Anne baba seçeneğin gerekçesi olarak, gerçeği öğrendiğinde yaşayacağı duygusal travmadan çocuğu korumak olduğunu ifade etmektedirler. Ancak bu doğru bir yaklaşım değildir.
***
Eşlerin çocuğun evlat edinildiği gerçeğini biz söylemezsek, hiçbir zaman öğrenemez düşüncesi son derece hatalı bir tutumdur. Doğru olan anne baba ve çocuğun bu gerçekle birlikte sağlıklı ve mutlu yaşayabilecekleri bir zemin oluşturmaktır.
***
Çocuğun kendisi için son derece önemli olan bilgiyi ailesi dışında başka bir kaynaktan öğrenmesi (yakın çevreden birilerinin ona bu gerçeği söylemesi, ileride oluşabilecek ciddi bir rahatsızlıkta yapılan tıbbi test sonuçları gibi, hiç uygun olmayan bir anda bu gerçeğin öğrenilmesi…) kişi açısından, sonradan kapanması çok daha güç psikolojik yaralara neden olabilmektedir.
***
Anne babaların evlat edindikleri çocuklarına bu gerçeği söylemekte bu kadar çok endişe etmelerinin farklı bir gerekçesi de, gerçeği öğrendikten sonra çocuğun biyolojik anne babasını tercih edebileceği ve onları terk edebileceği düşüncesidir. Ailenin böyle bir endişeye sahip olmaları çok doğaldır ancak, çocuğun kendisiyle ilgili gerçeği bilmek de en doğal hakkı olduğu unutulmamalıdır.
***
Çocuk diğerleri ile kurduğu güven ilişkisinin ilk köklerini ailede oluşturur. Böyle önemli bir bilginin aile dışı bir kaynaktan öğrenilmesi çocuğun ailesiyle oluşturduğu güven ilişkisini ciddi hasara uğratabilir. Çocuğun evlat edinildiği gerçeğinin çocuğa söylenilmeden önce, anne baba ile çalışılmalı ve anne babanın, bu duruma nasıl bir anlam yükledikleri, bu durumu nasıl yaşadıkları ile ilgili detaylı bilgi alınmalıdır.
***
Eğer anne baba çocuğu evlat edinmiş olma durumu ile ilgili kendilerini rahat hissediyorlarsa, tehdit algısı hissetmiyor, kaygılı, negatif bir bakış açısına sahip değillerse, çocuğa bu gerçeği açıklamak çok daha kolay olacaktır. Eğer çiftler bu durulma ilgili olumsuz bir algıya sahiplerse, bir takım korku ve endişeleri varsa, öncelikle anne baba ile çalışılmalı ve kaygı düzeylerini düşürmeye yönelik bir takım müdahale teknikleri kullanılarak, anne babanın bu konuda kendilerini rahat ve güvende hissetmeleri sağlanmalıdır.
***
Çünkü evlat edinme ile ilgili pozitif bir bakış açısına sahip olan, kendilerini rahat ve güvende hisseden eşlerin, bu gerçeği çocuğa açıklarken ve açıklama sonrasında çocuktan gelecek bazı soruları yanıtlarken kendilerini rahat, sakin ve pozitif tutum içerisinde hissetmeleri, çocuğun da bu gerçeği kabullenme süreci açısından kendini iyi ve güvende hissetmesini sağlayacaktır.
