Hakim et-Tirmizi hazretleri evliyanın büyüklerindendir. Orta Asya’daki Tirmizi kasabası Ceyhun nehri kıyısında, Buhara şehrinin güneyindedir. Orada doğdu ve ilk tahsilini babasından aldı. Gençliğinde ilim öğrenmek maksadı ile Tirmizi’den ayrılıp seyahat yapmak için ailesiyle görüştü.
***
Niyetini annesine anlattı ve izin istedi. Kadıncağız üzüldü ve şöyle dert yandı; ‘Evladım, ben zayıf, kimsesiz ve hasta bir kadınım. Bütün hizmetlerimi sen görüyorsun. İhtiyar anneni yalnız ve çaresiz bırakıp ne ilmi öğrenemeye gidiyorsun?’.
***
Bu sözler üzerine genç Tirmizi üzüldü ve annesine hak verdi. Arkadaşları ile gitmekten de vazgeçti. Arkadaşları ilim tahsiline gitti ama o gidememişti ama olsundu. O her işini Allah için yapıyordu. Allah rızası için annesini kırmamıştı, elbette annesi de onun için hayır duasını eksik etmiyordu. Fakat bir yandan da ilim aşkı ile yanıp tutuşuyordu. Yalnız kaldığı zamanlarda için için ağlıyordu.
***
İşte burası dünya! Kimi babaların imkanları var, evlatlarını okutmak için tarlalarını satıyor fakat çocuk okuldan kaçıyor. Elde avuçta hiç imkanı olmayan evlatlar var, okuyamadığı için gözlerinden yaşlar akan. Yıllar geçse de bazı şeyler hiç değişmiyor demek ki.
***
Yüce Rabbimiz her şeyi biliyor. Bir gün kabristanda hem ağlıyor hem de gönlünden şöyle geçiyordu; ‘Ben burada ilimden mahrum kaldım, cahillikten kurtulamayacağım. Arkadaşlarım ise alim olarak geri dönecekler’.
***
Böyle göz yaşları içinde düşünürken garip bir olay oldu. Yüzü nurlu bir ihtiyar çıkageldi yüzünde kocaman bir tebessümle. ‘Niçin ağlıyorsun evladım?’ dedi. O da başından geçenleri bir bir anlattı bir çırpıda.
***
İhtiyar dedi ki -Kısa zamanda o iki arkadaşını geçmek ister misin? -Tabii ki ilim öğrenmek isterim ama nasıl olacak bu? – Sana her gün ders verebilirim. -Allah senden razı olsun. O zaman ilk derse başlayabiliriz. Hemen şimdi Tirmizi hazretleri ilim tahsiline başladı.
***
O mübarek insan kendisine üç yıl boyunca her gün ders verdi. Tirmizi’nin bilmediği hemen her şeyi öğretti. Üç yıl sonra, birdenbire ortaya çıkan o mübarek insanın Hızır Aleyhisselam olduğunu anladı. Bunu öğrenince dedi ki ‘Bu büyük devlet anneciğimin rızası, duası ve bereketi ile bize ihsan olundu’.
***
İslamca, insanca yaşayanlara Hızır aleyhisselam görünürmüş. Rabbimiz inşallah bizlere de nasip eder (amin). Hızır Aleyhisselam erkek suretinde görünürmüş, karşılıksız bir şey istermiş. O zaman vermeyenler, verme adeti olmayanlar, cimrilik yapanlar bu imtihanı kaybederler.
***
SON SÖZ
Zengin olmak mı istiyorsunuz? Anne babanızı sık sık ziyaret edin, arabaya bindirip gezdirin. Sağ ise nine ve dedelerinizi de mutlu edin. Aynen Tirmizi hazretleri gibi ele geçmez bir nimete kavuşuruz inşallah.
