Zamanla her şey değişiyor; alışkanlıklarımız, kurallarımız ve hatta gündelik hayatımızın akışı bile... Geçmişte Ramazan ayı geldiğinde, oruç tutmayanlar daha dikkatli davranır, toplum içinde yemek yemekten veya su içmekten çekinirdi. Birçok kişi, oruç tutanlara saygı gereği, yeme içme konusunda daha hassas bir tavır sergilerdi. Ancak bugün, özellikle büyük şehirlerde bu durumun değiştiğini görüyoruz. Kafeler dolup taşıyor, insanlar sosyal hayatlarına eskisi kadar kısıtlama getirmeden devam ediyor.

Aslında bu değişim sadece Ramazan ayına özgü değil. Toplum genelinde bireysel tercihlere verilen önem arttı, insanların yaşam biçimleri daha çeşitli hale geldi. Eskiden belirli kurallar çerçevesinde şekillenen toplumsal normlar, bugün daha esnek bir yapıya evrildi. Bir kesim bu değişimi doğal bir süreç olarak görüp olumlu karşılıyor, bir kesim ise eski alışkanlıkların kaybolmasından rahatsızlık duyuyor.

Bu farklılıklar bazen gerginliklere de neden olabiliyor. Örneğin, geçtiğimiz yıllarda Konya’da oruç tutmadığı gerekçesiyle bir kişi darp edilmişti. Bir yanda kamusal alanda özgürce hareket etmek isteyenler var, diğer yanda ise eski saygı anlayışının korunmasını isteyenler. Aslında burada mesele, bireysel tercihlere duyulan saygı meselesi. Kimse kimseye bir şey dayatmamalı; ne oruç tutanlar, tutmayanlara tepki göstermeli ne de oruç tutmayanlar, tutanları rahatsız edecek şekilde davranmalı. Unutmayalım ki İslam bir hoşgörü dinidir.

Ben toplumun değişen dinamiklerini göz önünde bulundurduğumuzda, eskiye duyulan özlem veya yeniye karşı duyulan tepki yerine, hoşgörü temelinde bir denge kurulması gerektiğini düşünüyorum. Karşılıklı saygıyı koruyarak herkesin kendi hayatını özgürce yaşaması, daha sağlıklı bir toplumsal yapı oluşturacaktır. Çünkü günün sonunda meselemiz, sadece yeme içme alışkanlıkları değil; insanların bir arada huzur içinde yaşayabilmesi.

Hepimizin birbirine daha çok anlayış gösterdiği, saygının ve hoşgörünün ön planda olduğu bir Ramazan olması dileğiyle… Hayırlı Ramazanlar…