Hayırlı pazarlar Türkiye’m! Kar altındaki buğdayın hikayesini bilir misiniz? Ben bir çiftçi kızıyım bizim oralarda kış, soğuk ve çetin olduğundan güzün ekilir buğdaylar, ekinler.
Buğdaylar, arpalar ekinler kışın soğuğunda karın altında sabırla bekler bekler ta bahara kadar. Sonra ilkbahar güneşi vurduğunda o kara; o buğday danesini yeşertir toprağın altında, can suyu olur ona…
İşte bizim umutlarımız da aynı böyledir. Bekler bekler ve zamanı geldiğinde; Kuran’daki tabir gibi, (Bakara/261) yedi başak bitiren ve her başakta yüz dane bulunan bir tek tohumun misali gibi, aynı böyle canlanır, filizlenir Allah’ın inayetiyle… İşte bizimkisi de aynı böyle bir sevdaydı buğday misali...
Korku kâr eylemedi yola düşene. Tüm vesvese ve yokluklara inat yola düştüler. Etrafını saran börtü böceğe aldırış etmeden...”Sadık yari” toprak onu hiç utandırmadı, o da toprağına hiç ihanet etmedi.
Güneş vurup olgunlaşınca; başaklar el ele verdiler, olgunlaştılar, toplanıp öğütüldüler. Hamdılar, piştiler ekmek oldular nimet oldular insanoğluna…
Bir başağın uzun yol hikayesini anlatmaya çalıştım bilgimce… Umutlarımızda aynı böyle, ehemmiyet verdikçe güçleniyor, önemsedikçe kökleniyor değer katıyor yaşantımıza!
Umudumuzu kaybetmek ve kazanmak arasında ince bir ayar vardır! O zaman, umudu Allah olanın hayal kırıklığı olmaz diyelim evvela!
“Allah isterse” kelimesine yoğunlaşalım, düşünelim biraz, örnekleyelim. Onun istemesi demek, ümmi olan Muhammed’e sav. ‘e “oku emriyle” Kuran mucizesini nakşeder ayet, ayet.
O isterse Kabe’yi ebabil kuşları ile korur, fil ordularını helak eder Mekke’de. O isterse Firavun’un sarayında bir Musa as. yetişir. O isterse kuyudan Yusuf as.’ı çıkarır, Mısır’a sultan eder.
O isterse ateşin hükmü geçmez İbrahim as.’a! O isterse eti lime lime olan Eyüp as. şifa bulur kaldığı yerden devam eder hayatına! Ve böyle yaşanmış nice peygamber kıssaları…
Demem o ki; bir düşün Rabbi’nin gücünü ve kudretini! Gözüne çarpan her güzelliği, hikmeti! Aynı çorak topraktan binbir çeşit nebatat çıkaranı, acı, tatlı tuzlu ekşi hoş nimetler bahşedeni!
Şimdi söyle, Allah bir eli tutmuş ise, o eli kim bırakabilir? Onu bulan neyi kaybeder ya da Onu kaybeden neyi kazanır?
SON SÖZ
Bir başak misali faydalı olmak, insan olmak, insan kalmak duasıyla. Muhsine bir kul..
