İnsan ilişki bitiş döneminde geçmişteki güzel günlere dönmek ister ama eğer o günlerde gerçekten her şey yolunda olmuş olsaydı, bugün bu kötü hale gelinmezdi. Yani geçmişe dönmek yerine geleceği daha iyi nasıl inşa edebilirim kısmına adapte olunması gerekiyor.

***

Çeşitli yanlış ayrılma yöntemlerinden bahsetmek mümkün.  Misal, onca güzel günleri yaşayan, aşık olan, birbirine en özellerini açan insanların tek mesaj ile ardında bıraktığı kişiyi düşünmeksizin o ilişkiden çekip gitmesi medeniyetten uzak eylemdir.

***

Bir daha göremezsin veda yok, sesi yok, son kez sarılmak, helalleşmek hiç biri yok... Sanki her şey ilizyondu. Gerçeğe dair elinde hiç bir şey kalmaz. Hayalet gibi yok olur gider. Sevilen birinin vefat etmesiyle, aynı acıyı hissettirir insana. Çekişmeli biten ayrılıklar kadar büyük bir psikolojik şiddet barındırır bu ayrılık şekli de.

***

Her şey muhteşem yaşanmış, hayaller kurulmuş, bulutların üzerine çıkmışsındır ve karşındaki bir anda bir mesajla ayrılmaya karar veriyor. Kimi, tam tersi yakana yapışır, korkutur kapına dayanır, kimi sosyopatlaşır, kimi psikopatlaşır, kimi taciz eder, kimi aldatarak gider. Ama el sıkışıp, helalleşip güzel bir iletişimle ilişki bitirmeyi bilen kaç örnek görmüşüzdür.

***

 Tüm ayrılıklar acı verir. Ancak medeni seviyede biten ilişkiler bu süreci sağlıklı ve kolay atlatmamıza olanak tanırken, bir sonraki ilişkimiz için de öğretici bir deneyim niteliğinde olacaktır. Kısacası, ilişkilerin bitişi de ilişkinin kendisi kadar önemlidir.

***

Her iki tarafın da duygusal iyiliğini göz önünde bulundurarak, saygılı ve anlayışlı olmak, kaliteli ayrılığın anahtarıdır. Toplum olarak ilişki bitirmekte beceriksiziz. Çünkü berbat bir öğrenilmiş ilişki bitirme yöntemimiz var; Bitirirken, sorumluluğu üstlenmek istemeyen taraf, karşıya topu atar gider. Böylece vicdanen de rahat hisseder.

***

İşin özeti,

- Seni sevmeyi bırakmış birini kendine yük etmekten vazgeç. Yoluna devam et.

- Partnerinden ayrılırken etik ve medeni bir iletişim kur.

Unutulmaması gereken şey, bir ilişkinin sona ermesinin, başarısızlık olarak görülmemesi; aksine, olgunlukla kabul edilip, büyüme ve öğrenme fırsatı olarak değerlendirilmesidir.