“Hayat bana benlerle geliyor” dediğiniz oldu mu hiç?
Eminim ki, olmuştur. Tanıştığınız insanlar, karşılaştığınız olaylar tanıdıktır bazen değil mi?
Kızarsınız çalışanınıza arkadaşınıza ama yine de onu çekersiniz yaşamınıza.
***
Düşünün sizin karmaşanız, sizin kaygılarınız, sizin yılgınlığınız saklamaya çalıştıklarınız evet... Tanıdık değil mi?
Biz buna (Biz derken "kişisel dönüşümcüler" aynalama diyoruz )aynaya bakıyormuş hissi verir.
Gerçekten karşınıza çıkanlar siz ya da sizden parçacıklardır. Kızdığınız sizin kendi hatalarınızdır.
Kaygılarınız sizin endişelerinizdir aslında. Ne olacak? Sorunuzdur aslında o; karşıdakinin bezmişliği...
***
Sizin haykıramadığınız vazgeçmişliğinizdir gerçekten.
Fark ettiniz değil mi? Siz yaşamı bıraksanız da yaşam sizi, seni, beni bırakmıyor.
Koşarak bazen de usulca bizi bizle karşılaştırıyor, deneyimletiyor.
Üstünü örttüklerimizi işte böyle aynalayarak bizimle içimizle, özümüzle yüzleştiriyor.
SON SÖZ
Bundan korkmayın ve kaçmayın! Bırakın hayatı size siz ile gelsin. Her geleni inceleyin, analiz edin eksiği hatayı görmeye çalışın tamirciniz olun. Kendi kendinize tek başınıza güç gelir bilirim. Anlıyorum sizi, haklısınız. Bazen aynalayıp tamir etmek zordur.
Gelin birlikte aynada yüz yüze biz bize konuşalım.
