Rezalet başladığımız sezonda üst üste dişimize göre oynayacağımız rakiplerle karşı karşıya geleceğimiz bir periyoda girdik. Bu üç maçtan 6-7 puan en kötü şartlarda çıkarmamız gerekiyordu. Bu maçlardan ilkinde Hatayspor’u ağırladık. Fatih Hoca sahaya alışık olduğumuz ilk 11’i ile çıktı. Yalnız ileri uçta geçe yıl da kadromuzda olan son günlerde kadromuza kattığımız Ui-Jo vardı. 

Her maç olduğu gibi yine bol pas yaptığımız ve ayağa set hücumları ile gol aradığımız şekilde maça başladık. Bu oyun yine teoride güzel olsa da pratikte bir kez daha döküldü. Geçen yılın hemen hemen aynı kadrosu bu denli nasıl etkisiz oynayabiliyor çok ilginç. 

Fatih Hoca’nın da doğal olarak takımın da Trabzonspor nedeniyle oluşan kafa karışıklığı bitti. Transfer sezonu da bitti ve gidecek gelecek kalmadı. Hala bir şeylerin olmaması biz taraftarları da düşündürüyor. Bakın eğer Hatayspor gibi ligin zayıf takımlarından birisini kendi evinde yenemiyor hatta rakipten daha az gol beklentisi oluştuyorsan orada büyük bir sıkıntı vardır. Hocanın yaptığı oyuncu değişiklikleri de yerinde ancak zamansızdı. 60’a kadar beklemeye hiç gerek yoktu ve gol beklentisi oluşturacak oyuncuları daha erken sahaya atmalıydık. Özellikle Rony ve Janvier takımda gol yapabilecek bir kaç ayaktan birisi ama 70’ten sonra oyuna girmeleri elbette geçti. Şimdi bu maçın telafisi önümüzdeki iki maçı da kazanmak. Herkes elini vicdanına koyup şöyle bir düşünmeli ve bu yıllardır bu ligde olan takımın  bir an önce yükselişe geçmesi için çalışmalı.