Alanyaspor alt lig ekibi Ankaragücü ile 1-1 berabere kalarak Türkiye Kupası’na gruplarda veda etti. Kuralar çekildiğinde oldukça kolay bir grupta yer aldığı için sevindiğimiz, Önemli başarılar elde ettiğiniz için büyük önem verdiğimiz kupadan, çok rezil bir şekilde elendik. Üstelik biz kazanamadığımız gibi iki alt ligimizde olan İskenderunspor’un kazanması ile elendik. Gerçekten sezon başından beri en üzüldüğüm maçlardan birisi oldu. Çünkü kazansak direkt çeyrek finaldeydik ve daha ilerisi neden olmasın diye düşünüyordum.

Maça dönecek olursak; Sami Hoca 3 forvetinin de sahada olduğu bir kaç oyuncusunu ise dinlendirdiği bir kadro ile sahaya çıktı. Maça hızlı başlayıp Ankaragücü’nün gardını erkenden düşürmek gerekti. Bunun için setler çizilmiş, futbolcular görevlendirilmiş, hatta devre arası mükemmel bir taktik dizayn ve değişim ile maçı tamamen ele geçirmiş bir takım bir türlü golü atamadı. Rakibin ilk yarı ikinci, ikinci yarı üçüncü kalecisi sahada olmasına rağmen bizim sahadaki oyuncularımız bir türlü topu kaleye sokmayı başaramıyorlar. Gerçekten kaç tane atak yaptığımızı, şut çektiğimizi hatırlamıyorum bile. Direkten dönenler, onlarca orta, 4-5 defa kaleciyle karşı karşıya kalma derken yalnızca 1 gol attık. Son anlardaki git gelli kısmı saymazsak Ankara ekibine hiç pozisyon vermedik ve yine 1 gol yedik. Ben artık buna şanssızlıktan çok beceriksizlik demek istiyorum. Forvetlerimiz gol atamıyor diye Sporar gibi kalitesi ve geçmişi belli bir golcü getirdik ama yok, o da bu kötü kervana katıldı bile. Oysa ki Sami Hoca Makouta’yı sağ bek, Enes’i savunma önünde top dağıtan, Janvier’i serbest pozisyonda oynatmak gibi gerçekten de maç içinde mükemmel sekanslar izlememizi sağlayan güzel bir oyun hazırlamıştı. İyi bir teknik adam topu kale önüne kadar getirtir ama ordan sonra futbolcu iyi vurursa gol olur vurmazsa olmaz. Sami Hoca artık en son girip toplara da kendisi vuracak galiba. Her şeyi yapıp gol atamazsam elenirsin. Birisi takıma söylesin, futbolda gol atan kazanır.