07.03.2024 - 09:00
YAYINLANMA25.04.2025 - 20:53
GÜNCELLEMEKadına yönelik şiddet olaylarının, namus cinayetlerinin,
erken yaş evliliklerinin süregittiği ülkemizde; çocuk sahibi kadınların yani
annelerin dünyamızın çeşitli yerlerinde özelde Gazze’de kocası, kardeşi, bebeği
katledilerek ciğerlerinin dağlandığı günümüzde dünyanın birçok ülkesi gibi biz
de “Kadınlar Günü”nden, kadın haklarından bahsedeceğiz. Ve yüzümüz kızarmadan,
içimiz burkulmadan kadınların toplumsal hayattaki yerinden den vuracağız.
Mesela diyeceğiz ki Yaradan onun kalbine öylesine bir mucize
yerleştirmiştir ki tarifinde sözcükler kifayetsiz kalır. Şefkatin doruğu,
fedakârlığın kölemenliği, merhametin serdengeçtiliği… Mesela diyeceğiz ki evlat
sevgisi, eşine vefası onun cephedeki kahramanlıklarıyla vatan aşkına koşut.
Kara Fatma olmuş, İnönü’de Dumlupınar’da, Sakarya’da aziz bildiği vatanı için
devleşmiş; Nene Hatun olmuş evladım diye yurdunu kucaklamış. Ganire Paşayeva
olmuş, hayatını dünyanın esenliği için Türk birliğine adamış.
***
Mesela diyeceğiz ki nice kahraman Türk kadınları… Onlara
imkân verildiği takdirde yapamayacakları şey yok. Açmış oldukları çığırlarla
kendilerinden sonraki Türk kadınlarına ilham olmuş, cesaret vermiş yad edilmesi
gereken nice kadın cevher… İlk kadın doktorumuz Safiye Ali; ilk kadın
pilotumuz, dünyanın ilk kadın savaş pilotu Sabiha Gökçen; ilk kadın oyuncumuz
Afife Jale; ilk kadın arkeoloğumuz Jale İnan; ilk kadın hâkimimiz Suat Hilmi
Berk; ilk kadın ressamımız Mihri Müşfik Hanım ve daha nice suyun gözeleri…*
***
Mesela diyeceğiz ki: “ ‘Sen’ olduğun için teşekkür ederim,
sensiz bu dünyayı hayal edemiyorum.” Daha duygu yoğunluğundan sesleneceğiz:
“Gülüşün kalbime şarkılar söyletiyor, benim için yaptıkların hayatımı cennete
çeviriyor.” Ya da sevgimizi dile döküşümüze gelen daha nice edebi söz…
Mesela Tanju Okan’ın Kadınım şarkısında,
“Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
N'olur terk etme, yalnızlık çok
acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik
birlikte
Sen, kadınım”
Mazhar Alanson’un
“Yandım Yandım” adlı şarkısında,
“Özledim seni, düştüm yollara
Açtım gönlümü rüzgârına
Bir hayaldi sanki, bir macera
Yıkıldım, kelimeler paramparça
Yandım, yandım
Yandım, yandım ah ki ne yandım!
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın”
sözleriyle dile gelen hasreti ve varlığıyla kavrulduğumuz,
yokluğuyla savrulduğumuz kadınlarımızın; şiirlerimizde, türkülerimizde,
şarkılarımızda sevgili, eş, evlat, anne diyerek sevgisini söze dökeceğiz. Bu
duyguya, bağlılığa diyecek yok ama gelin bu güzel güne şimdi bir başka
pencereden bakalım:
***
8 Mart’ı kadınlarımıza yönelik sevgi, vefa, özlem
duygularımızla kutlarken fasit bir daire çizdiğimizin bilmem farkında mıyız? Bu
günü, adındaki “dünya” genellemesini göz ardı ederek zihnimizde yalnızca
“kadınlar günü” olarak algılıyoruz. Aidiyet olarak bizden olan, bize ait olan
kadınlarımız… Peki, ya bizim dairemiz dışındaki acılarla yoğrulan, yoksullukla
boğuşan, ihanete uğrayıp hayattan kaybolan, insanlıktan nasiplenmemiş canilerin
katliamıyla çocuğunun üzerine kapanarak feryadı arşı alayı titreten, ciğeri
yanan kadınlar(ımız)? Bu güzel gün, yalnızca mutluluğu hak ettiğini
düşündüğümüz bizim kadınlarımız için mi? Yoğun bakımdaki bebeği gıdasızlıktan,
ilaçsızlıktan ölen yüreği dağlı kadınlar, bu güzel günün dairesi dışında mı?
Elindeki dondurmayla keyif içinde, Gazze katliamına ramazan
arası verebiliriz, diyen yaratıkların annesi kadın, eşi kadın, kızı kadın da
cansız bedenine sarılıp, benimle büyüyemedin yavrum, hıçkırıklarıyla nefessiz
kalan anne, kadın değil mi?
***
Günümüzde ve gözlerimiz önünde yaşanan olaylar; insan
hakları, kadın hakları riyasıyla yüreği kara güya medeniyet savunucularının
maskesini bir kez daha düşürdü. Düşürdü de bizler ne yapıyoruz? Mallarına para
vererek, gaflet içinde daha çok kadının canını yaksınlar diye, onları finanse
mi ediyoruz? Bu güzel günde, hiç olmazsa, bunu düşünmemiz gerekmez mi?
*İsimlerini andığım alanlarındaki ilk Türk kadınları; üç
kafadarın, gökkuşağının renkleriyle fantastik bir yolculuğun her durağında
buluştuğu, ortaokul öğrencilerimiz için tadına doyulamayacak RENKLERLE YOLCULUK
(Yeliz Özge TOYMAN) adlı kısa romandan alınmıştır.
08.05.2025 - 00:11
29.04.2025 - 00:06
17.04.2025 - 09:00
07.04.2025 - 09:00
27.03.2025 - 09:00
17.03.2025 - 09:00
07.03.2025 - 09:00
28.02.2025 - 09:00
18.02.2025 - 09:00
08.02.2025 - 09:00
27.01.2025 - 09:00
18.01.2025 - 09:00
07.01.2025 - 09:00
27.12.2024 - 09:00
17.12.2024 - 09:00
07.12.2024 - 09:00
27.11.2024 - 09:00
17.11.2024 - 09:00
07.11.2024 - 09:00
27.10.2024 - 09:00
17.10.2024 - 09:00
07.10.2024 - 09:00
29.09.2024 - 09:00
17.09.2024 - 09:00
07.09.2024 - 09:00
27.08.2024 - 09:00
17.08.2024 - 09:00
07.08.2024 - 09:00
27.07.2024 - 09:00
17.07.2024 - 09:00
07.07.2024 - 09:00
27.06.2024 - 09:00
17.06.2024 - 09:00
07.06.2024 - 09:00
27.05.2024 - 09:00
17.05.2024 - 09:00
07.05.2024 - 09:00
27.04.2024 - 09:00
20.04.2024 - 09:00
07.04.2024 - 09:00
27.03.2024 - 09:00
17.03.2024 - 09:00
27.02.2024 - 09:00
17.02.2024 - 09:00
07.02.2024 - 09:00
27.01.2024 - 09:00
17.01.2024 - 09:00
07.01.2024 - 09:00
27.12.2023 - 09:00
16.12.2023 - 09:00
06.12.2023 - 09:00
27.11.2023 - 09:00
16.11.2023 - 09:00
10.11.2023 - 09:00
27.10.2023 - 09:00
17.10.2023 - 09:00
07.10.2023 - 09:00
27.09.2023 - 09:00
17.09.2023 - 09:00
07.09.2023 - 09:00
27.08.2023 - 09:00
16.08.2023 - 09:00
07.08.2023 - 09:00
26.07.2023 - 09:00
17.07.2023 - 09:00
07.07.2023 - 09:00
27.06.2023 - 09:00
17.06.2023 - 09:00
08.06.2023 - 09:00
BİR CEVAP YAZ
E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir