Eskiden belde statüsündeki Bademli Mahallesi’nde 50 yıl önce 350-400’e yakın evin altında kurulan atölyelerde eş ve çocuklar tarafından üretilen tahta kaşıklar artık gün sayıyor. Bir zamanlar ailelerin neredeyse tamamının geçimini tahta kaşıktan sağladığı mahallede nüfusun azalması, gençlerin de büyükşehirlere göç etmesiyle kaşık yapan usta sayısı yok denilecek kadar azaldı.

Oldukça zahmetli bir iş olan kaşık yapımı için 12 farklı alet kullanılıyor. Odun halindeki parçaları dantel işler gibi işleyen ustalar 10 çeşit kaşık yapıyor. Bunlar arasında oyun kaşığı, yemek kaşığı, süs kaşığı, kepçe öne çıkıyor. Süs kaşıklarını sipariş üzerine yapan ustalar bir kaşığı yaklaşık 15 dakikada tamamlıyor. Kepçeler ise 20-25 dakikada hazır oluyor. Üretimi en zahmetli olanlar ise günde sadece 5-6 tane üretilebilen süs kaşıkları.

KAŞIK YAPIMI KÜÇÜK YAŞTA ÖĞRENİLİRDİ

Köyde 1940’lı yıllarda kız ve erkek çocuklar babasına yardım ederek başladıkları meslekte 10-15 yaşına geldiğinde kaşık aletlerini ellerin aldıklarını söyleyen kaşık ustası Hasan Ünal," Çocuklar hem anasına ve babasına yardım ederlerdi. Hem de mesleği öğrenirlerdi. Şimdi öyle bir şey kalmadı. Mesleği öğrenen yok. Kaşık yapacak ağaç yok. Zor iş. Emek isteyen bir iş. Şimdi çocuklar büyüyünce Bademli’ den ayrılıyorlar. Artık yaşlılar kaldı. Gençler ticaretle uğraşıyorlar. Ben küçük atölyemde bu sanatımı ölünceye kadar sürdüreceğim. Artık Bademli beldesinde kaşık yapan 10 civarında usta kaldı. Yeni nesil yetişmiyor. Kaşık yapan ustaların hepsi yaşlı. Yerlerimize kaşık yapacak usta yok. Kaşıkçılık sanatı da artık bitmek üzere" dedi.

Mesleğe 7 yaşında babasının yanında başladığını anlatan Ünal babasının da kendi babasından mesleği öğrendiğini, 64 yıldır aralıksız bu mesleği sürdürdüğünü belirterek, kendisinin 5’inci kuşak kaşık ustası olduğunu söyledi. Ünal, "Rahmetli dedemde kaşık yapıyordu, babam da mesleği ilk önce dedesinden öğrenmiş. Hatta dedem de kendi dedesinden öğrendiğini biliyorum. Ben beşinci kuşak kaşıkçı ustasıyım. Mesleğim ata mesleğidir. 64 yıldır bu mesleği sürdürüyorum" dedi.

40-50 YIL ÖNCE ÇOK USTA VARDI

Eskiden belde statüsündeki Bademli Mahallesi’nde 50 yıl önce 350-400’e yakın hane bulunduğunu belirten Hasan Ünal, birçok kişinin evinin altına kurduğu atölyelerde eşleri ve çocukları ile birlikte kaşık ürettiğini dile getirdi. O zamanlar mahalleli geçimini kaşıkçılıktan sağlardı. Nüfusun azalması, gençlerin de büyükşehirlere göç etmesiyle kaşık yapan usta sayısının yok denilecek kadar azaldı. Hatta birçoğumuz bir araya gelip birlikte kaşıklar yapıyorduk. Geçimimizi bundan sağlıyorduk. Şimdi nüfus azaldı. Kaşık yapan çok az usta kaldı. Eskiden yapmış olduğumuz kaşıkları Konya’ya götürüyorduk. Konya’da pazarlıyorduk. Pazarlama sorunumuz yoktu" dedi.

"BİR KAŞIK YAPMAK İÇİN 12 TANE ALET KULLANILIYOR"

Kaşık yapımının oldukça zahmetli bir iş olduğunu belirten Ünal, "Bir kaşık yapmak için 12 tane alet kullanıyorum. Onları dantel işler gibi işliyorum. Emek veriyorum. 10 çeşit kaşık yapıyorum. Bunlar arasında oyun kaşığı, yemek kaşığı, süs kaşığı, kepçe. Süs kaşıklarını sipariş üzerine yapıyorum. Bir kaşığı ise ortalama 15 dakikada tamamlıyorum. Kepçeleri ise 20-25 dakikada yapıyorum. Süs kaşıklarının üretimi zahmetli olduğundan günde sadece 5-6 tane yapabiliyorum” diye konuştu.

KAŞIK YAPIMI KÜÇÜK YAŞTA ÖĞRENİLİRDİ

Bademli’de kaşık yapımının 10-15 yaşlarında herkesin öğrendiğini anlatan Çakmakçı, şunları söyledi: " Şimdi mesleği öğrenen yok. Kaşık yapacak ağaç yok. Zor iş. Emek isteyen bir iş. Şimdi çocuklar büyüyünce Bademli’ den ayrılıyorlar. Artık yaşlılar kaldı. Gençler ticaretle uğraşıyorlar. Ben küçük atölyemde bu sanatımı ölünceye kadar sürdüreceğim. Artık Bademli beldesinde kaşık yapan 10 civarında usta kaldı. Yeni nesil yetişmiyor. Kaşık yapan ustaların hepsi yaşlı. Yerlerimize kaşık yapacak usta yok. Kaşıkçılık sanatı da artık bitmek üzere. "

"ESKİDEN ’KAŞIKÇI KÖYÜ’ OLARAK ANILIRDI"

Mahallelerinin eskiden "Kaşıkçı köyü" olarak anıldığını belirten Ünal, tahta kaşık yapan ustaların çoğunun öldüğünü söyledi. Kaşık sanatının kendisi için vazgeçilmez olduğunu vurgulayan Ünal, gençlerin bu işe ilgi göstermemesi nedeniyle yeni ustaların yetişemediğini dile getirdi. Ünal, "Evimin bahçesinde küçük atölyede bu sanatımı eşimle ölünceye kadar sürdüreceğim. Artık Bademli’de kaşık yapan 10 civarında usta kaldı. Yeni nesil yetişmiyor" dedi.

EN İYİ KAŞIK KIZIL ŞİMŞİRDEN YAPILIYOR

İyi bir tahta kaşığın kızıl şimşir ağacından yapıldığını anlatan Ünal, "Bu ağaçtan yapılan oyun kaşığı, iyi ses çıkarması nedeniyle tercih ediliyor ama ağaçları da bulmak zor" dedi. Eskiden Bademli beldesinin kaşıkçı köyü olarak bilindiğini söyleyen Çakmakçı, "Şimdi ise bu sanat bitmek üzere. Ustaların çoğu öldü. Gençler de heves etmiyor. Eskiden Konya’dan siparişler gelirdi. Eskiden sofralarda yemekler tahta kaşıklarla yenirdi. Mutfakta da yemekleri yapmak için tahta kepçeler kullanılırdı. Tahta kaşık sofraların vazgeçilmeziydi. Şimdilerde ise en fazla oyun kaşığı yaparak satıyoruz" şeklinde konuştu.

İHA