Kin, nefret, öfke, sevgisizlik, acımasızlık, vicdansızlık, şiddet ve daha fazlası nereye kadar? İnsan olmaktan utanır olduğumuz günleri yaşıyoruz, farkında mısınız?
***
Kadına şiddet, çocuğa şiddet, hayvana şiddet...
Dün akşam haberleri izlerken, izlediğim bir haber karşısında sinir krizi geçirdim. İnsan olarak doğmuş ama insan olamamış biri yine kediye işkence yaparak öldürmüş.
***
Gazete manşetlerinde, haberlerin en başında, yanı başımızdaki komşumuzun evinde, arka mahalledeki bir evde, köşe başında bir yerde ya susturulmaya çalışan ya da avaz avaz imdat diye bağıran insanlarla dolu. Peki, bu sese kulak verip cevap veren kaç kişi var? Orası da ayrı bir tartışma konusu bence...
Bu ilkelliğin bir sonu olmalı...
***
Yaradılışımızdan gelmiyordur değil mi bu kadar kötülük? İnsanoğlu sonradan kazanıyor olmalı bu kötülüğü, bu şuursuzca davranışları...
***
Aklım almıyor, insanoğluna yakıştıramıyorum son yaşanan ama bir türlü son olmayan tarifsiz olayları.
İnsanlığımız gün geçtikçe bozguna uğruyor.
Dirhem dirhem kaybediyoruz manevi değerlerimizi, vicdanımızı, inançlarımızı ve umutlarımızı.
***
Çocuklarımıza yapılan tacizler ve şiddet. İçler acısı, bunun bir açıklaması yok ki, böyle bir aşşalığın açıklaması da olamaz zaten.
Her geçen gün insan olmaktan utanacağımız olaylar yaşanıyor.
***
Ruh sağlığını kaybetmiş anneler, babalar, amcalar, dayılar, komşular var etrafımızda. Kimi hiç acımadan bebeğini öldürüyor, kimi karısını doğruyor, kimi gözünü kırpmadan delirmiş bir şekilde her gördüğüne saldırıp çoluk çocuk, kız, kadın, kedi köpek demeden tecavüz ediyor.
Sizce bunun adı ne?
***
Bildiğiniz düpedüz Paçavralık! Karaktersizliğine ucuz hesaplarını katan ve kendilerine bir kurban seçerek tüm insanlığın ar damarını çatlatan insan görünümlü yabani hayvanla dolu şehirlerimiz, sokaklarımız, iş yerlerimiz, mahallemiz ve hatta artık maalesef evlerimiz...
***
Bizleri insan olmaktan çıkaran şuursuz insan topluluğu sardı dört bir yanımızı, inanılır gibi değil!
Başına böylesi talihsiz çirkin olayların geldiği aileleri düşündükçe öfkem dinmiyor daha da artıyor, bunları yaşatan adi insanlara.
***
Bir hayat düşünün ve o hayatın bundan sonra yaşanacak olduğu her an korku dolu! Her an her yerden bir zarar gelecekmiş korkusuyla güvensiz nesiller yetişecek.
Sizleri bilmem ama ben utanıyorum insanlığımdan. Bunun ötesine geçilmeli ve fazlası yapılmalı. Öyle bir çözüm yolu olmalı ki insanlık aklanmalı...
SON SÖZ
Sen ve senin gibi birçok canlının hayatını can damarından kesen pislik adamlara söylüyorum:
“Elbet bir gün geberip gideceksiniz. İşte o zaman adınıza okunan sela bir paçavra kadar değersiz olacak!”
