YÜK TRENİ İNSAN

Trenlerden söz edelim mi? Yol yolu taşır, raylar vagonları taşır. Vagonlar mıdır yalnızca taşınan bir yerden diğer bir yere giden götürülen? Cevabınızı duydum.

Vagonlar ve tren; onlar vesiledir, araçtır. Taşınan ise insanlardır. İnsan dedik 5 harf bitti bu kadar sanmayın 5 harfin içinde en az 25 tane anlam barınır.

***

İLK yürek yangınıdır sönmeyeceğini sizi de bedeninizi de kavurup yakıp yok edecek sandığınız. İLK kaçıştır yuvadan belki bir daha asla dönmem dediğiniz. İLK yolculuktur o an için bilinmezliğe gideceğiniz. İLK ayrılıştır göremezsem dönmezse ne yaparım dediğiniz. İLK kavuşmadır bundan gayri vuslat yok dediğiniz.

Oysa ne ilk yangın, ne ilk kaçış, ne ilk yolculuk ne, ilk ayrılış, ne de ilk kavuşma olacaktır. Sadece İLKtir; o kadar. Ne, neden, nasıl, niçin nereye soruları ise; Belki 2’nci harfin açılı mıdır? Ama trendeki yolculuk bütün soruların cevaplarını verecektir yeter ki binip de gitmeyin dönmemecesine.

***

Saygılı, sevgili, su gibi akışkan temizleyen olmak, Sürdürebilmek yaşamı hoşgörü ile ve sonsuz sınırsız sevip, yaşamayı biteceğini bile bile bitmeyecek gibi yaşamaktır.

Anlamları yersizce yüklemek, ancakların arkasına saklanmak, ağır gelir diye hoşgörüden, yardımdan kaçmak. Anneannelerimizi modernizm diye hiçe saymak alkışlayarak takdir etmeyi unutmak değildir insan olmak. Neden olduğunu araştıran, niçin böyle konuşmuş, neden olumsuz bakıyorlar nereye varmalıyım ve nasıl yapabilirimi güncelleyerek sürekli düşünendir insan.

Yaşam yolculuğu tren yolculuğu gibidir bir yerden bir yere VAGONLAR gibi gezer dururuz burada önemli olan hayatın bir tren garı olduğunu unutmamak ve garda beklerken her gelen vagonu kurtuluş sanıp atlayıp gitmemektir.

***

Ne mi yapmalı; binmek onlara tamam ancak size göre değillerse hemen inin. Onunla raylarda bilinmez yollara gitmeyin merhaba deyin ve bırakın vagonlar kendi ait oldukları rayların üzerinde yolculuklarına devam etsinler sizse gardaki arayış ve yeni vagonların size öğreteceklerine. Açık bekleyin gönlünüzün yolculuğunda size uzun uzun neşeli, sağlıklı çufçular dilerim. Yazın bana bilmediğiniz vagonlarla çıkmadığınız yolculuklardan söz edelim hep birlikte bütün bunlarla birlikte bu tren yazımla sizler ile çok eski hatta bayağı eski 1990 yılında yazdığım bir şiirimi beraberinde paylaşmak istiyorum sevgi ile kalın…

Yük treni

Bir tren

Yük treni insan

Başlarken kan taşır dünyaya

Yaşar can verir toprağa

Ömrü taşımaktır

Acıyı sevinci kederi neşeyi

Bebekliğini süt kokan ağzını

Anasının uykusuz akşamını

Dertli yaşamını

Taşır

Bir tren

Tren

Yük treni insan

***

Gençliğin kaynayan kanını

Deli dolu aşklarını

Coşkulu çıkışlarını

Taşır

Bir tren

Yük treni insan

***

Gün gelir evini karısını

Gelir evini kocasını

Zaman geçer yavrusunu

Bazen de umudunu

Taşır

Bir tren

Yük treni insan

***

Alın terini

Karşılığını alamadığı emeğini

Sorgusuz dayak yediğini

Çoğu aç yattığı geceyi

Taşır

Bir tren

Yük Treni insan

***

Gövdesini taşıyamadığı bacaklarını

Yaşayamadığı arzularını

Kıramadığı insanları

Taşır

Bir tren

Yük treni insan

***

Yattığı yerde acısını

Etrafının dırdırını

Kalkamamanın hıncını

Taşır bir tren

Yük treni insan

Girdiği an tabuta

Veda günüdür o raylara

Bir tren

Yük treni insan