VUSLAT YOLCUSU
Bazen senin istediğin gibi gitmiyor hayat. Yeniden doğma şansın yok… Sadece bir defa bahşediliyor hayat. Sen o ömür cetvelinde, yüreğine neyi nakşedebilirsen…
***
En kötüsü de, sen farkında olmadan yüreğine nakşedilen hisler… İnsan neden hep olmayanı ve olmayacak olanı ister. Olamayacak olanı işler hislerine… Bazı şeylere şans yaratma şansımız yok. Belki çoktan çıkıp gitti senden o şans.
***
Bazı şeyler geç kalır insana. Bazı duygular bazı insanlar… Bazı eylemler bazı hisler, insana geç kalabilecek olan ne varsa… Hayatımız çoğu zaman geç kalmışlıklar duygusunun çemberinde çabalamakla geçiyor. Aklımıza gelmeyen şeyler başımıza geliyor. Aklımıza gelip gülüp geçtiğimiz şeyler zaman geliyor yüreğimize konup içimizi sızlatıyor.
***
Çok emin olmadan yaşamak lazım belki de. Hani nasıl başarılır bilmiyorum. Fakat neye emin olsak emin olmadığımız yerden ölçülüyoruz sanki. Bitmez diye emin olduğumuz duygular kül olup gidiyor. Gonca duygular güller olup açıyor. Nereden ne zaman ne geleceği bilinmiyor yüreğe…
***
Bu çelişkiler içinde bir kısır döngü içerisinde sabitleşen gönlümüz tutunmaya çalışıyor olası hislere… Bir yerlerden tutunmak gibi hayata. Tutunmalı duygulara. Çünkü duygularla yaşıyor insan. Gül rengine boyanıyor insan duygusu çoğu zaman.
***
Güzel kokular sarıyor benliğimizi. Huzurun kokusu mesela… Vuslatın hissi… Her biri ayrı renkte hissiyatlar. Gönüllere iyi gelen yaralara şifa olan. Sahi yaralar demişken ne çok şey var insan ömründe...
***
Vaktiyle yaralandık… Sevdik kavuşamadık gözyaşı döktük, yüreğimiz bir kenara atılmış gibi hissettirildik Ama sonuç itibariyle yüreğimize en güzel dost yine yüreğimiz oldu.
***
Yüreğimize dokunan duygulara en kalıcı çözüm yine benliğimizdeki sesten gelir iç sesimiz. Bazen devam et der bize, bazen dur. Bazen geç kaldın der, bazen haydi git der, sonuna kadar git. Alabildiğine sev der mesela, sonuna kadar git. Git de, sevdiğinden değil, sevdiğine git. Yürek neler söylemez ki sevdiğinde… Bir kere sevgi duygusu yerlemişse gönlüne alıkoyamaz hiçbir zihin oyunun seni . Yüreğine savaş açan zihnin duygularının mahkemesine çıkar da yine galip gelir yüreğin.
Duygularının hakimi yüreğin, ya asılacaksın sevginden ya çıkacaksın ruhunun derinliğinden. Seçimi sana bırakmaz hislerin. Gönlün buna izin vermez zaten. Gönlünle iyi geçinmelisin. O söyler sen dinlersin. O hakimdir hislerine.
Sen perdenin arkasındaki bir izleyici gibisin bazen duygularına. Hiç bilmediğin bir hikayenin oyununu izliyor gibi. Bilmediğin bir filmin sonunu heyecanla beklemek gibi. Bazen de filmin sonunu bilsen de ilk günkü heyecan ile izliyor gibi…
Hayatın hangi noktasında neyi işaretleyeceğimizi bilmeden yaşamak gibi bazı şeyler… Aslında gönlümüzün işaretle gitsin dediği şeyler var bazen yaşamda. Hani bir manzara olur da, Buradan farklı yaşanır oradan farklı görünür ya,, Burası mı orası mı? Bazen unutmak zorunda olduğumuz şeyler, Bazen unutmak istediklerimiz, Bazen de unutamadıklarımız… İnsan yüreği hep bir sorumlulukla mücadele eder.