ÜÇÜNCÜ EBEVEYN: ANNE BABA İLİŞKİSİ

Nepal’de yapılan bir çalışmada, anne babaların evlilik ilişkileri ile çocukların davranışları üzerindeki etkisi incelenmiş, ebeveynler arasında güçlü evlilik sevgisi olan çocukların, ebeveynleri olmayan çocuklara göre daha yüksek eğitim seviyelerine ulaştıkları ve daha geç evlendikleri ortaya çıkmıştır.

***

Bu çalışmada ebeveyn ilişkisi ile çocuğun eğitimi ve evlilik yaşı arasındaki güçlü ilişkiler, araştırmacılar tarafından ebeveyn evliliklerindeki duygusal dinamiklerin çocuklarını iş, aile, eğlence ve fikir de dâhil olmak üzere sosyal yaşamın diğer alanlarında etkileyebileceğinin kanıtı olarak kabul edilmiştir (Brauner-Otto, Axinn & Ghimire, 2020).

***

Flinn ve England (1997) tarafından yürütülen başka bir çalışmada sürekli çatışma yaşayan ebeveynlerle büyüyen çocukların kortizol seviyeleri, daha huzurlu ailelerde yaşayan çocuklara göre daha yüksek olduğu görülmüştür.

***

Bu bulgu,  üçüncü ebeveyn olarak ana baba arasındaki ilişkinin önemine baba arasındaki ilişkinin çocuğun stres düzeyi ve sağlığı üzerindeki etkisinin önemin e işaret etmektedir.

Bir başka çalışmada ise evlilik çatışması ve çocukların benlik saygıları arasındaki ilişki incelenmiş ve çatışmalı anne baba ilişkisi içinde büyüyen kız çocuklarının benlik saygılarının daha düşün olduğu görülmüştür (Amato, 1986).

***

Üçüncü ebeveyn olarak adlandırılan anne baba arasındaki ilişki çocuğun gelişiminde,  anne babası ile kurduğu ilişki kadar  önemli bir rolünün olduğunu pek çok çalışma kanıtlamaktadır. Tüm bu araştırma sonuçları göstermektedir ki, çocuğun anne babası ile iyi ilişki içinde olması, çocuğun gelişimi için yeterli bir kaynak değildir, anne babası arasındaki ilişkinin olumlu ya da olumsuz nitelikte olması, bireyin duygusal, psikolojik ve sosyal gelişim süreçlerini önemli derecede etkilemektedir.

***

Bu doğrultuda anne babalar, çocuklarının ruhsal gelişimlerini desteklemek için, çocuklarına ya da sadece bireysel olarak kendilerine değil, aynı zamanda aralarındaki ilişkiye de duygusal yatırım yapmaları gerekmektedir.

***

Özen gösterilmeyen ve ilgi görmeyen her şeyin zamanla solduğu gibi, aile içerisinde karı-kocalık ilişkisinin de ilgi ve özen gerektirdiği, ilişkiye duygusal yönde yapılan pozitif yatırımın, çocuğun gelişimini destekleyen dolaylı bir pozitif yatırım olduğu fark edilmelidir.

 

KAYNAKLAR:

Amato, P. R. (1986). Marital conflict, the parent-child relationship and child self-esteem. Family Relations, 35(3), 403. https://doi.org/10.2307/584368

Brauner-Otto, S., R., Axinn, W., G. & Ghimire, D., J. (2020). Parents’ marital quality and children’s transition to adulthood. Demography, 57(1). 195-220

Norton, C., & Norton, B. (2006). Experiential play therapy. (C. Scheafer & H. Kuidsson, Eds.), Contemporary play therapy (pp. 28–54). Gilford Publishing.