TRAVMANIN SONRAKİ NESİLLERE AKTARIMI
Toplumsal ya da bireysel geçmişimizi değiştiremeyiz, ancak
bireysel tarihimizden gelen travmaların etkisini azaltarak şimdi ve gelecek
yaşantımızı ve bizden sonraki nesillere aktarımını kontrol edebiliriz.
Travmalar farklı şekillerle bireyin şimdi ve gelecek
yaşamını ve travmaların bireyin üzerindeki etkisinden kaynaklı, kendine ve
diğerlerine yaklaşım tarzlarını etkilemesinden dolayı, hem bireyin kendisini
hem de sonraki nesilleri etkilemeye devam etmektedir.
***
Savaş, deprem, soykırım vb gibi toplumsal travmalar yalnızca
kurtulanları değil, direk ya da dolaylı olarak sonraki kuşakları da
etkilemektedir. Terminolojik olarak travmanın ikinci kuşağa aktarımı “ikincil
(sekonder) travmatizasyon”, “empatik travma” gibi kavramlarla ifade edilirken,
üçüncü kuşağı etkilemesi ise “travmanın kuşaklararası aktarımı” olarak
isimlendirilmektedir.
***
Özellikle sonraki nesilleri kontamine etmesi, toplumsal
travmaların bulaşıcı niteliğine işaret etmektedir ve bu yönüyle travma
aktarımı, “pasif sigara içiciliğine” benzetilebilir. Ebeveynler bilinçli olarak
yapmasalar da, çocuklarına aktardıkları şeyin kendisi de travmatik etki
oluşturabilmektedir.
***
İkincil travmatizasyona ilişkin etkiler, Yahudi Soykırımı’nı
yaşayan mağdurların çocuklarında bazı psikiyatrik belirtilerin gözlemlenmesi
ile literatüre girmeye başlamıştır. Devamında, 1970’lerde Vietnam Savaşı
gazilerinin çocuklarında travmayla bağlantılı belirtiler ortaya konmuştur.
***
Paralel olarak, Amerikan yerlileri, Afro- Amerikalılar,
Avustralyalı Aborjinler, Yeni Zelanda Maorileri, Ermeniler, Balkan ve Afrika
toplumlarında yapılan bir çok çalışma travmanın kuşaklararası aktarıma ilişkin
bir çok ipucu sunmaktadır. (1)
***
Yapılan çalışmalar; savaşta toplu tecavüze maruz kalan
kadınların çocukları, savaş gazilerinin çocukları (1), Orta Doğu’dan göç eden
göçmen ailelerin çocukları (2), Vietnamlı mültecilerin çocukları (3) ile
yapılan çalışmalar travmaların sonraki kuşaklara aktarıldığını işaret
etmektedir.
***
Shrira’nın çalışmasında da ebeveynlerin PTSD (Post Travmatik
Stres Bozukluğu) ile çocukların psikolojik stres düzeyleri arasında ilişki
olduğu gösterilmiştir (2). Forrest Perkins (2017) ise travmaya maruz kalan
ailelerin çocuklarında madde kullanma eğiliminin arttığı ifade edilmektedir.
(4)
***
Kaynaklar:
1. Dekel R,
Goldblatt H. Is there intergenerational transmission of trauma? The case of
combat veterans’ children. Am J Orthopsychiatry. 2008;78:281-289
2. Dalgaard
NT, Todd BK, Daniel SI, Montgomery E. The transmission of trauma in refugee
families: Associations between intra-family trauma communication style,
children’s attachment security and psychosocial adjustment. Attach Hum Dev.
2016;18:69-89.
3. Vaage AB,
Thomsen P, Rousseau C, WentzelLarsen T, Thong T, Hauff E. Paternal predictors
of the mental health of children of Vietnamese refugees. Child and Adolescent
Psychiatry and Mental Health. 2011; 5(1): 2
4. Forrest‐Perkins
K. A critical look at intergenerational trauma and substance misuse:
Implications for prevention. SAMHSA’s Center for the Application of Prevention
Technologies;
Webinar held on. Accessed March 18, 2020 at
https://www.samhsa.gov/capt/sites/default/file
s/resources/intergenerational-traumatranscript.pdf