SINAV STRESİ

İlk üniversite sınavına girdiğim zamanı hatırlıyorum; o zamanlarda iki aşamalıydı sınav, iki sınav arası  1,5 ay falandı. ÖSS (Öğrenci Seçme Sınavı) ilk sınavın adıydı. ÖYS de (Öğrenci Yerleştirme Sınavı) ikinci sınavdı…

***

ÖSS’den 105 taban puan alanlar ikinci sınava girebiliyordu; sözelciler ve sayısalcılar vardı, bir DE Eşit ağırlıkçılar. Sayısalcılar doktor mühendis, sözelciler avukat, Türkçe öğretmeni falan olurdu.

Güzeldi, çok eskidendi ama güzel yıllardı…

***

Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde girmiştim ÖSS’ye. Fakültenin  bahçesine adım attığımda kalbim sanki duracak sanmıştım. Koca kız olmama rağmen annemin elini sıktığımı hatırlıyorum, kimlikleri kontrol edip içeri aldıklarında koşarak kaçmak istemiştim oradan…

***

Allah’ım nasıl bir stres nasıl bir panik duygusu sarmıştı tüm bedenimi, yüzüme kaynar su dökmüşler gibi alev alev yanıyordu yanaklarım; ya yapamazsam ya kazanamazsam diye diye yürüdüm koridorda ve sınava gireceğim anfinin önünde durduğumda kendimi daha fazla sakinleştirmeye çalışmaya çalışmanın ne kadar anlamsız olduğunu düşündüm.

***

Kocaman bir sınıf ve belki 150 kişi vardı içeride zeminden tavana kadar tekli sıraların olduğu devasa bir sınıftı burası ve ihtişamıyla beni benden almıştı. Hiç hukuk fakültesi hayalim yokken birden hukuk okumalıyım demiştim hatırlıyorum… Hukuk kazanabilmek için ÖSS’den en azından 160 almam gerekiyordu ki bu gerçekten çok yüksek bir puandı…

***

Sınavdan çıktıktan sonra sanki üzerime düşen 5 tonluk ağırlığın altından sağ çıkmış gibi hissediyordum kendimi yorgun, bitkin ve uykusuz… Bu kadar stres 17 yaşındaki bünyem için çok ağırdı ve üstelik daha bitmemiş bir de ÖYS stresi vardı.

***

O gün şöyle bir karar vermiştim ve ikinci sınava da girer sonra hayatım boyunca bir daha hiçbir güç hiçbir sınava beni sokamaz demiştim. Daha 17 yaşındaydım hayatımda ne istediğimi belki bilmiyordum ama ne istemediğimi çok iyi biliyordum stres istemiyordum bana huzur lazımdı…

***

Sonuçlar açıklandıktan sonra hukuk fakültesi hayalimi sarı sandıklara sıkıca bağlayıp saklamıştım çünkü 140 puan almıştım. Anadolu Üniversitesi Kamu Yönetimini kazanmıştım ama hayalim Kamuyu yönetmek değildi. Aslında bir an önce çalışmak hayatın içine karışmak istiyordum ben, sınav stresleri olmadan…

***

Hayatın tamamının stres olduğunu anlamam çok uzun sürmemişti ve ben her streste hırçınlaşıyordum, hani acıkınca sinirlenen insanlar vardır ya bende durup dururken önüme gelene çatıyor, kavga çıkarıyorsam bilin ki strese girmiş huzur arıyorumdur…

YAŞAMAKTAN KORKMAYIN

Hafta sonu yeni adı YKS olan sınava girecek çocuklarımız; o kadar üzülüyorum ki onlara, hepsine sıkı sıkıya sarılıp stres yapmayın geçecek, hayatınızda daha büyük stresler yaşayacaksınız bu daha başlangıç ama korkmayın yaşamaktan, hayatlarınızı geleceğinizi yapacağınız işi sınavlar belirlese de sizin iyi insanlar olmanız huzuru getirecek sizlere demek istiyorum…

Sınavlardan sonra ne olursunuz bilemem ama tüm kalbimle mutlu olmanızı diliyorum…

Kalın sağlıcakla…