SEVGİ VE ÖLÜM

Çiçeği öldürüyoruz, ağacı öldürüyoruz, böceği öldürüyoruz, denizi, suyu, toprağı, havayı, doğayı, öldürüyoruz. En büyüğü en acısı da yürekleri; bunca edepsizlik, bunca hakaret, bunca iftira, bunca yalana, bunca düzenbazlığa,  bunca sevgisizliğe karşı bir yolunu bulup umuda kapı aralayan yürekleri öldürüyoruz ve yüreklerde her koşulda filizlenmeye can atan vazgeçememekten vazgeçmeyen duyguları öldürüyoruz. Neden mi?  Tek cevap sevmeyi unuttuk.

***

Unuttuk! Unuttuk sevginin birleştirici, iyileştirici, yeniden canlandırıp ışık saçan olduğunu. Unuttuk sevginin mis kokusunu, saf enerjisini… Unuttuk.  Doymadık doyamadık sevgisizlikten kirlenmelere. pas tutmalara, yağlayın yıkayın çıkar mı? Sanıyorsunuz bu kir. Yeniden parlar mı? Bu dünya… Oysa sevgiyle bezenmiş bir yürek paslanmaz kirlenmez, kir hiç tutmaz.

Sevgi nedir?

Hadi tarif edelim. Sevgi şükür dür. Sevgi her var olana duyulan sempatidir, empatidir. Bir şeye hoş bakmaktır sevgi baktığına kıyamamaktır sevgi… Oysa biz kıyıyoruz önümüze her gelene... Yok ediyoruz. Öldürüyoruz. Sevgisizliktir ölüm aslında…

***

Bu hafta bir şiir çok gezdi aklımda, dilimde. Katlin Omeira’nın 1864’de yazdığı bir şiir. Tamda yaşadığımız bu süreçte, hastalığın, şiddetin kol gezdiği bu zamanda durmanın ve sevmeyi hatırlamanın iyileştirici gücünü bize fark ettiren, hatırlatan bir şiir. Sizlerle paylaşmak istedim.

Huan Botella ve Nursen Tor çevirisi;

Ve insanlar evde kaldılar, kitap okudular ve dinlediler.

Dinlendiler, egzersiz yaptılar, sanat yaptılar, oyun oynadılar ve yeni varoluş yollarını öğrendiler, durdular.

Daha derinden dinlendiler, biri meditasyon yaptı, biri dua etti, diğeri kendi gölgesini keşfetti, insanların düşünceleri değişti; İyileştiler.

Cahilce, tehlikeli, anlamsız ve vicdansız yaşayan insanların yokluğunda, dünya iyileşmeye başladı.

Ve tehlike sona erdiğinde, insanlar ölüleri için ağladılar ve yeni kararlar aldılar, yeni bir dünya hayal ettiler, yeni yaşam biçimleri yarattılar.

Dünyayı tamamen iyileştirdiler. Tıpkı kendilerini iyileştirdikleri gibi.

SON SÖZ

Tek iyileştirici sevgidir, sevgide buluşmak dileği ile.