KENDİNE GÜVEN(M)E
Daima kendini kına ve hatanı gör ve az bir iktidarın ile büyük bir iktidara perde olmaya kalkışma. Senin az bir iktidarın bir elmayı ağzına götürmek kadardır.
Anlamalısın ki o elmayı o kuru ağacın dalına takan ve o ısırdığın elmayı bütün azalarında bölüp parçalayıp taksim eden ve yine o elmaya bir çok fayda ve menfaat ve lezzetler takan Mevla-i Kerimdir.
Sadece bu misaldeki manayı bile anlamazsan gururunla bütün bu ve buna benzer evrendeki bütün faaliyetleri zincirleme tahrip ediyorsun bu eşsiz muhteşem faaliyetlere hakaret ediyorsun ve onların dahi hukuk ve haklarına gasp ediyorsun anlamı çıkar ki seni öyle bir yükün ve sorumluluğun altında ezer ki daha hiçbir surette kendini kurtaramazsın.
İşte bu hastalık ve bu halin elim neticelerinden tek bir kurtuluşun var oda şükürdür.
Kendi hücrelerinden galaksi sistemindeki yıldızlara kadar her faaliyet ve hareketin doğrudan doğruya Mevla-i Kadir den olduğunu derk etmen ve bu idrakin neticesinde secde etmen daima af ve mağfiret dilencisi olman tevazu içinde yaşaman seni Mevlanın şefkatine kavuşturur. Aksi ebedi pişmanlıktır.
O halde insanlığına yakışan insan-ı kamil olmandır yani kendini beğenmek değil Mevlanı tanıyıp O nu beğenip takdir etmendir. Hem dememelisin madem bende hiçbir güzellik yok sadece güzelliklere perdeyim.
Hayır, sen o güzelliklerin görünmesi için bir sebepsin. Az bir iraden o güzelliklerinde meydana çıkmasına fark edilmesine sebep olur. Fakat bu seferde dememelisin madem perde olmakta güzel ben olmasam bu güzelliklerde gizli kalacak.
Zira sen en muhtaç olduğun için acizliğinin neticesinde şefkatli bir Sultan seni merhameten bu işlerinde kullanıyor istihdam ediyor.
Şimdi misalleri hakikate tatbik ettiğinde göreceksin ki bencilliğin kendini beğenmişliğin ile hem öyle beter bir hastalığın var hem de dipsiz bir çukurun içinde nihayetsiz bir iflasın var.
Zira sonsuzluğun karşısında kendini beğenmişliğin o sonsuzluk kadar seni alçaltır bitirir.
ACZİNİ ANLAMAK
Şimdi aczini anla fakrını derk et ve o sultanın kapısını çalıp, “Ey Mevla-i Kerimim perdeyim yoluma tuzaklar kurulmuş düşmüşüm ağlara takılmışım Sen bu perişan halime bak ve senden yardım isteyişimi yalvarışlarımı duy kendimi sana emanet ettim emanetini sana geri veriyorum Sen nasıl istersen öyle muhafaza edeceğim haddimi bileceğim haddimden tecavüz edip haddimi asla aşmayacağım” de ve kurtul.