KENDİMİZDEN BAŞLAYALIM!
‘Önce nefsine vaaz et, sonra başkasına.’ Hazreti Muhammed (sav)
***
Kuşlar incecik dallara konar, çocuklar sıcacık ellere sarılır ve tutunur. Kuşlar Rabbimizin verdiği sezgilerle kendilerini korurlar ve korunmaya çalışırlar.
***
Fakat dünyada bakılması ve korunması zor olan çocukları korumak, yetiştirmek ve topluma faydalı hale getirmek sabır ister. Gayret ister, masraf ister. Tek ifade ile sarraf titizliği ister.
***
O zaman millet olarak bizim vazifelerimiz; biz deyince ben varım, sen varsın, millet olarak hepimiz varız. Vatan savunmasında şanlı bayrağımızı sancağımızı korumada namus ve şerefimize leke getirmeme konusunda da hepimiz varız.
***
Yüce dinimiz İslamiyet’i önce kendi nefsimizde sonra aile efradımızda daha sonra da dalga dalga yayılarak bütün milletin yaşaması ümidimiz.
***
Fakat şimdi öyle olmuyor. Nasıl ki futbol maçının akıbetini kaleciye bıraktığımız gibi dini görevlerini de müftü, vaiz, imam ve müezzin efendilere bırakmışız.
***
Din yaşanacaksa onlar yaşasın, İslami faaliyet olacaksa onlar yapsın der gibi. Yüce İslam’ı hem yaşamaktan hem de toplumun belli bir kesimine yaşatmaya yanaşmayıp işin kolayına kaçıyoruz.
***
Cumhuriyetin ilk yıllarında batılı bir gazeteci gelip Ankara, İzmir ve İstanbul’da geziyor. Bizim Osmanlı dönemindeki İslami yaşantımızla o dönemdeki yaşantımızı kıyaslıyor ve şu notu düşüyor ‘Türkiye batılılaşmanın acısını yarım asır sonra anlar.’
***
Gerçekten de aradan bir asra yakın zaman geçti. Toplum olarak çok yozlaştık, milli değerlerimizden çok uzaklaştık. Örf, adet ve ananelerimizi unuttuk, başka bir topluma dönüştük kısa zamanda. Ülkeler için 100 yıl uzun bir zaman dilimi değildir.
***
Moral bozmak, umutsuzluk aşılamak için yazmıyorum bunları. Tam tersine önce farkındalığımız oluşsun, durumu kabul edelim. Sonrasında çözüme, tedaviye geçelim diye yazıyorum. Geçmişimizden, kültürümüzden hızla uzaklaşıyoruz. Çocuklarımız da doğal olarak bunları hiç bilemeyecek.
***
Camilerimize çok masraf ediliyor, gösterişli yapılıyor ama içini dolduracak cemaati yok. Açık kapalı gibi bir ayrımdan ziyade kadınlarımız erkek, erkeklerimiz kadın gibi olmuş. Çocuklarımız anne baba, büyük saygısı bilmiyor. Topluca yemek yeriz ama duayı, şükrü ihmal ederiz.
***
SUÇLU ARAMAYIN
Toplum olarak taşın altına elimizi koyacağız, içinde bulunduğumuz durumdan şikayet etmeyeceğiz. Suçlu aramayacağız, eğer bir suç varsa milletçe hepimizin. Ailemizden başlayarak İslamiyet’i kendimiz yaşayıp örnek olarak, çocuklarımızı doğru yetiştirerek toplumu değiştirebiliriz.