ÇOCUK RESİMLERİNİN PSİKOLOJİK ANALİZLERİ
Çocuk resimleri iyi analiz edilebilirse, çocukların iç dünyaları, olayları algılama şekilleri ve gelişimsel süreçleri ile ilgili pek çok bilgi verebilmektedir.
***
Çocuk resimleri aynı zamanda bizlere, çocukların yetişkinlerle olan sorunlarını ve bu sorunları çözme şekilleri konusunda da pek çok bilgi aktarmaktadır. Çocuğun kağıdı kullanış şekli, kullandığı renkler, resim yaparken ki davranışları hepsi yetişkinlere önemli veriler sağlamaktadır.
***
Çocuk için resim, yalın bir anlatım aracıdır. Küçük yaşta sözcüklerden daha güçlü bir ifade olan çocuk resimleri, çocuğun iç dünyasının dışarıya açılan kapıdır. Özellikle çekingen, sessiz ve sözel becerileri sınırlı bir çocuk için resim, önemli bir anlatı ve iletişim aracıdır.
***
Resim, yazı dilini aşan, güçlü bir evrensel ifade biçimidir. Bu yüzden resim, çocuklarla iletişim kurmak için oldukça işlevsel bir araçtır Uzmanların yorumlarına göre, tüm sayfayı kırmızıya boyamak, saldırgan duyguları ve iddiacı davranışları yansıtmaktadır.
***
Sıcak renkler çoğunlukla, sevecen, uyumlu ve iş birliğine açık tutumları yansıtırken, sürekli soğuk renkleri seçen çocukların çekingen, davranışsal problemler yaşayan çocuklar ve gerçek duygularını bastırma, gizleme eğilimi olan çocuklar tarafından kullanıldığı görülmektedir.
***
Sayfanın tümünü kontrolsüz bir şekilde kaplayan resimlerin iç kontrol odağındaki zayıflıkları, yüksek hiperaktiviteyi işaret etmektedir. Bazen de çekingen, ürkek, zayıf ya da düşük benlik kavramına sahip çocukların arzu ettikleri güce sahip olabilme isteği nedeniyle de bu şekilde resimler yaptıkları da görülebilmektedir.
***
Resimler her zaman olanı değil, bazen de olması istenileni, çocuğun özlem ve arzu duyduğu şeyleri de yansıtabilmektedir. Küçük boyut resimlerin, kağıdın çok küçük bir kısmına yapılan ya da kağıdın kenara küçük şekilde yapılan resimlerin de güvensizliği yansıttığı düşünülmektedir.
***
Kendine güvensiz, yetersizlik hissi ön planda olan, kendini zayıf ve küçük gören çocukların çizimlerinin küçük ve silik olduğunu gözlemleyebiliriz. Çocuklar bazen yakından ilgilendikleri, endişe ya da rahatsızlık duydukları bedenin bazı kısımlarını, organlarını resimlerde eksik bırakabilirler. Bu da bize çocuğun iç dünyası ile ilgili önemli veriler vermektedir.
***
Örneğin ellerin çizilmemesi, güvensizliği; kollar güç ve kuvvetin temsilcisi olduğu için, kolların çizilmemesi, içsel zayıflığı ifade edebilmektedir. Resimde ağız organının eksik bırakılması, iletişim güçlüğünü, bacak ve ayakların çizilmemesi, çocuğun kendini desteksiz ve yardımsız hissetmesini ya da hareketsizliğin bir ifadesini yansıtıyor olabilmektedir.