2020 Tokyo Olimpiyatları kadınlar boks 69 kiloda finalde Çinli rakibi Hong Gu'yu mağlup ederek altın madalya kazanan Trabzonspor’un sporcusu Busenaz Sürmeneli ile antrenörü Cahit Süme, Türkiye Spor Yazarları Derneği (TSYD) Trabzon Şubesi’nde düzenlenen basın toplantısında açıklamalarda bulundu. TSYD Trabzon Şubesi Başkanı Selçuk Kılıç, ülkeye ve kente bu gurur ve sevinci yaşattıkları için Sürmeneli ile Süme’ye teşekkür etti.

BUSENAZ SÜRMENELİ: ANTRENMANLARDA ÇOK ACILAR ÇEKTİM

Burada açıklamalarda bulunan Busenaz Sürmeneli, hazırlık süreci ve olimpiyatlarda yaşadığı zorlukları anlatarak, “Çok çalıştık, çok dua ettik, çok istedik, Allah bize nasip etti. Bu madalya benim çocukluk hayalimdi. Sabah, akşam rüyalarıma giriyordu. Çok zorlandım, antrenmanlarda çok acılar çektim. Siz bakınca madalya görüyorsunuz ama ben bakınca emek ve fedakarlık görüyorum. Bu bireysel bir spor ama biz ekip olarak bu madalyayı kazandık. Hepsine teşekkür ediyorum. Trabzon’da da çok güzel ve coşkuyla karşılandık. Trabzon’un ve Trabzonspor’un olimpiyatlarda ilk altın madalyasıydı. O yüzden çok mutlu ve gururluyum. Şehir turu atarken herkes, ‘ağladık’ diyor. Ben de ağladım. Keşke hep böyle mutluluktan ağlasak. Ülkemiz bunu hak ediyor. Çok güzel bir ülkemiz var. Yangınlar, seller, her olayda ülkemiz kenetlenmeyi biliyor. İyi ki Türküm. İnşallah daha güzel başarılar alıp ülkeme, şehrime ve bu kulübe gelmek istiyorum” dedi.

“YAŞITLARIM EĞLENİRKEN, BİR HAYALE 13 SENEMİ VERDİM VE BAŞARDIM”

Küçükken çok iyi sporcu olmak istediğini kaydeden Busenaz, şöyle devam etti:

“Adımdan söz ettirebilecek bir sporcu olmak istiyordum çünkü sporu çok seviyordum. Her sporu denedim ama karakterimle uğraşan, gerçek Buse’yi sergilettiğim dal boks oldu. Cahit hocamla 13 sene önce bir yola baş koyduk. Ailemden çok Cahit hocamlayım. Ona da teşekkür ediyorum, çünkü birlikte başardık. Sadece ben üstlensem nankörlük etmiş olurum. Çok fedakarlıklar ettik. İşimi saygı duyarak yapıyorum. Randevuma göre sporumu değil, sporuma göre randevumu ayarlıyorum. Evimde çok duramadım, aileme vakit ayıramadım, arkadaşlarımla gezip dolaşamadım. Benim yaşımdaki gençler hep dışarıdalar, geziyorlar ama ben bir amaç, hayal uğruna 13 senemi verdim. Bunu kazandım, mutluyum, gururluyum. Bu moral bana hepsini unutturdu. Bir daha olsa yine aynı şeyleri yaşamak isterdim.”